Pochówek dla rezuna

W swych tekstach Smoleński udziela głosu świadkom i uczestnikom wydarzeń, śledzi ich losy, wsłuchuje się uważnie w opowieści o represjach i zbrodniach, drążąc pokłady pamięci zbiorowej. Pamiętane zdarzenia wciąż są żywe i kładą się cieniem na współczesności, i tylko czasem zdaje się, że mogłyby stać się początkiem czegoś nowego, pojednania, wybaczenia, czego znakiem mógłby być np. godny pochówek dawnego wroga. Wroga, którego racje nie są nie do pojęcia.