Nadzorować i karać. Narodziny więzienia

Po dwu, a może trzech próbach kat Samson i tamten, który go szarpał

cęgami, wyciągnęli z kieszeni po nożu i odcięli nogi od tułowia; cztery

konie, ciągnące z całej siły, poniosły obie nogi, a to: najpierw tę z prawej

strony, a drugą potem. Dalej tak samo uczyniono z rękami w okolicy

ramion i pach; trzeba było ciąć ciało prawie po kości, a konie, rwąc

z kopyta, powlokły najpierw prawą rękę, potem lewą.

Po odjęciu tych czterech członków przyszli spowiednicy, żeby z nim

mówić; oprawca wszak rzekł im, że jest on martwy, jakkolwiek prawdą

jest, że widziałem ruszającego się człowieka, a jego żuchwa chodziła tam

i z powrotem, jak gdyby mówił. Jeden z oprawców powiedział nawet

jakiś czas potem, że kiedy podniósł tors, żeby go rzucić na bierwiona, ten

żył jeszcze. Cztery członki odczepione od końskiej uprzęży ciśnięto na

stos ułożony koliście naprzeciw szafotu, potem lors„ wszystko przykryto

bierwionami i chrustem, i podłożono ogień pod słomę wymieszaną

z drewnem.

--